Jak wspomniano, akwen wokół Alonnisos i okolicznych wysp objęty jest ochroną jako Narodowy Park Morski. Obejmuje on obszar około 2200 km² morza i lądu, chroniąc unikalny ekosystem morskiego życia – w szczególności kolonię fok śródziemnomorskich Monachus monachus, ale także delfiny, żółwie morskie i wiele gatunków ptaków. Żeglując w tym rejonie, należy przestrzegać pewnych zasad i ograniczeń, aby nie zakłócać spokoju przyrody. Oto najważniejsze z nich:
1. Strefy ochronne w Parku Narodowym Alonnisos
Park podzielony jest na dwie główne strefy – Strefa A (ściśle chroniona) oraz Strefa B (obszar kontrolowany).
Strefa A Parku Narodowego Alonnisos
Strefa A obejmuje m.in. wyspę Piperi (centrum parku) i kilka mniejszych skał. Jest to teren lęgowy fok i ptaków, gdzie obowiązują najsurowsze ograniczenia – zakaz wpływania, kotwiczenia, kąpieli, wędkarstwa itp., chyba że posiada się specjalne zezwolenie naukowe lub od władz parku. Dlatego żeglarze powinni trzymać się z dala od wyspy Piperi – zazwyczaj minimalna odległość to 3 mile morskie od brzegu Piperi (informacje o aktualnych granicach strefy zakazanej można uzyskać w centrum parku w Patitiri lub Steni Vala).
Strefa B Parku Narodowego Alonnisos
Strefa B obejmuje pozostałe wody wokół Alonnisos, Peristery, Kyra Panagii, Skantzoury i innych wysepek. Tutaj dozwolona jest żegluga rekreacyjna, kąpiele, nurkowanie i kotwiczenie, ale z pewnymi ograniczeniami. Na przykład na niektórych wyspach można lądować tylko w wyznaczonych miejscach, a nocne przebywanie jest zabronione (np. biwakowanie na plaży). Polowania są zakazane, a wędkarstwo rekreacyjne dopuszczone tylko w niektórych rejonach i metodami nie zagrażającymi populacjom ryb.
2. Ograniczenie prędkości i hałasu
Na obszarze parku zaleca się utrzymywanie niewielkiej prędkości podczas płynięcia jachtem motorowym (aby zminimalizować ryzyko kolizji z delfinami czy fokami). Unikać należy głośnych odgłosów silnika, głośnej muzyki, fajerwerków itp. – krótko mówiąc, szanujemy naturalną ciszę tego miejsca. Jeśli mamy na pokładzie skuter wodny czy motorówkę, używamy ich z rozwagą i poza najbardziej chronionymi akwenami.
3. Zakaz zbliżania się do fok
W przypadku szczęśliwego spotkania z foką mniszką – np. gdy zobaczymy ją wylegującą się na skale lub pływającą – nie podpływajmy blisko i nie próbujmy jej dotykać. Foki te są bardzo płochliwe i nieliczne; każde niepokojenie może wpływać na ich zdrowie i rozmnażanie. Najlepiej obserwować je z daleka (minimum kilkadziesiąt metrów) i w ciszy. Podobnie w przypadku delfinów – pozwólmy im samym podpłynąć, jeśli zechcą. Absolutnie zabronione jest karmienie dzikich zwierząt.
3. Zakaz śmiecenia
To oczywiste, ale warte podkreślenia – w obrębie parku morskiego obowiązuje bezwzględny zakaz wyrzucania jakichkolwiek śmieci czy odpadów do morza. Nie wolno również wylewać za burtę resztek jedzenia, ścieków czy paliwa. Wszystkie śmieci trzymamy na pokładzie i wyrzucamy dopiero w portach do odpowiednich pojemników. Za zanieczyszczanie grożą surowe kary, a przede wszystkim – dlaczego mielibyśmy niszczyć tak czyste i piękne miejsce? Wiele jachtów na Sporadach jest już wyposażonych w zbiorniki na fekalia – korzystajmy z nich i opróżniajmy dopiero na pełnym morzu.
4. Pamiętaj o wniesieniu opłaty i uzyskaniu pozwolenia
Od niedawna wprowadzono symboliczne bilety wstępu do parku narodowego dla turystów. Nie dotyczy to żeglarzy przemierzających strefę B tranzytem, natomiast jeśli chcemy zwiedzić np. wystawę w centrum informacji czy skorzystać z infrastruktury parku, może być wymagana opłata. Według informacji z 2024 roku, bilet kosztuje ok. 5,50€ za osobę dorosłą na dzień (zniżki dla dzieci i seniorów), a wpływy z biletów są przeznaczane na ochronę przyrody. Bilety można nabyć online (poprzez stronę parku) lub w punktach na Alonnisos. W praktyce jednak wielu żeglarzy odwiedza park bez konieczności kupowania biletów, o ile nie wchodzą w strefę stricte turystyczną. Warto upewnić się na miejscu, jakie są aktualne wymogi.
5. Obostrzenia dotyczące nurkowania
Nurkowanie z akwalungiem w rejonie parku jest dozwolone tylko w wyznaczonych miejscach i z uprawnionym przewodnikiem lub po uzyskaniu zgody władz parku. Powodem jest ochrona archeologicznych stanowisk podwodnych (np. wraki z antycznymi amforami) oraz minimalizowanie wpływu na faunę. Natomiast snorkeling (pływanie z maską) jest dozwolony wszędzie w strefie B i zdecydowanie warto z tego skorzystać – podwodne życie jest tu bogate, można zobaczyć ławice ryb, ośmiornice, a przy odrobinie szczęścia żółwie morskie.
Przestrzegając powyższych zasad, możemy cieszyć się niezmąconym pięknem morskiego parku i przyczynić się do jego ochrony. Pływanie w tak dziewiczych wodach to przywilej – pamiętajmy, że jesteśmy tu gośćmi w domu dzikich zwierząt. Zadbajmy, by nie zostawić po sobie śladu poza kilwaterem jachtu. Jeśli planujemy eksplorować park, warto odwiedzić centrum informacyjne w Patitiri lub stronę internetową parku – uzyskamy tam mapki stref, numery kontaktowe do zarządu parku na wypadek pytań oraz aktualne komunikaty (np. czy jakieś obszary są czasowo zamknięte z powodu okresu lęgowego).
