Alonnisos (wymowa: Alonisos) różni się nieco od swoich sąsiadek – jest węższa i bardziej wydłużona, a przy tym mniej zaludniona (ok. 3 tys. mieszkańców). Słynie przede wszystkim z dzikiej przyrody i krystalicznie czystych wód. Wokół Alonnisos utworzono Narodowy Morski Park Alonisos i Wysp Północnych Sporad, będący największym obszarem morskim chronionym w Grecji. Park ten obejmuje oprócz Alonnisos szereg okolicznych, niezamieszkanych wysepek (m.in. Peristera, Kyra Panagia, Skantzoura, Piperi) i stanowi ostoję zagrożonego gatunku foki śródziemnomorskiej (mniszki). Wody wokół Alonnisos są uznawane za jedne z najczystszych w całym Morzu Śródziemnym – widoczność pod wodą sięga kilkudziesięciu metrów, co czyni ten rejon rajem dla nurków i miłośników snorkelingu. Sama wyspa jest spokojna, odwiedzana głównie przez osoby szukające kontaktu z naturą. Nie znajdziemy tu dużych kurortów ani lotniska – aby dostać się na Alonnisos, trzeba dopłynąć promem lub oczywiście… jachtem. Ten intymny, dziewiczy charakter wyspy sprawia, że wielu żeglarzy uważa ją za ukryty skarb Sporad.
Porty i kotwicowiska na wyspie Alonnisos
Port Patitiri na Alonnisos
Głównym portem Alonnisos jest Patitiri, położone na południowo-wschodnim krańcu wyspy. Patitiri to niewielki, ale bardzo klimatyczny port rybacko-pasażerski, który dobrze chroni przed większością wiatrów (zatoka jest otoczona wysokimi skałami). Jachty cumują przy nabrzeżu lub long-side do kei promowej, zależnie od miejsc. Dostępne są tu woda, prąd, a nawet paliwo (stacja benzynowa jest tuż obok portu, co jest ewenementem na tak małej wyspie). W porcie znajdziemy też sklepy, tawerny i pokoje gościnne. Patitiri pełni rolę stolicy wyspy od czasu trzęsienia ziemi w 1965 roku, które zniszczyło dawną Chorę – dlatego nie jest typową starą stolicą z zabytkami, ale raczej funkcjonalną miejscowością portową. Mimo to ma swój urok – szczególnie pięknie prezentują się klifowe ściany otaczające zatokę oraz cumujące kolorowe kaiki (łodzie rybackie). Opłaty portowe w Patitiri są niewielkie lub żadne – często nikt ich nie pobiera. Z Patitiri kursuje autobus lub taksówka do Starej Chory Alonnisos na wzgórzu kilka kilometrów dalej – warto się tam wybrać, by zobaczyć odbudowaną, tradycyjną wioskę z kamiennymi domami i poczuć dawny klimat (choć wiele budynków to dziś pensjonaty i kawiarenki pod potrzeby turystów).
Port Steni Vala na Alonnisos
Drugim popularnym miejscem postoju na Alonnisos jest Steni Vala – malutki port na wschodnim wybrzeżu, około 5 Mm na północ od Patitiri. Steni Vala to właściwie osada kilku domów z kilkoma tawernami i niewielkim nabrzeżem, przy którym cumują jachty i rybackie łodzie. Miejsce jest bardzo spokojne, ma wręcz sielankowy charakter – poranki z dźwiękiem cykad, rybacy czyszczący sieci, koty wylegujące się na kejach. Port jest osłonięty cypelkiem i wysepką, ale otwarty na południe – przy wiatrach z tego kierunku może bujać. Żeglarze chwalą Steni Valę za tradycyjne tawerny serwujące świeże ryby (np. słynną tawernę Tzitzifia). To także dogodny punkt wypadowy do zwiedzania morskiego parku – w Steni Vala działa stacja badawcza fok i centrum informacyjne parku narodowego. Można tu zasięgnąć aktualnych informacji o ewentualnych ograniczeniach żeglugi w danym sezonie czy zgodach na wstęp w niektóre strefy.
Kotwicowiska na Alonnisos
Jeśli chodzi o kotwicowiska, Alonnisos oferuje wiele urokliwych zatok – zwłaszcza na zachodnim, osłoniętym wybrzeżu. Do najładniejszych należą:
- Zatoka Kokkinokastro (na wschód od Patitiri) – niewielka, z piaszczystą plażą i charakterystycznymi rudawymi klifami. Można stanąć na kotwicy w 5–6 m na piasku, woda ma tu intensywny szmaragdowy kolor. Tuż obok znajdują się ruiny prehistorycznej osady.
- Agios Dimitrios (północno-wschodni cypel wyspy) – piękna, dłuższa plaża żwirowa w kształcie półksiężyca. Kotwiczy się na zewnątrz łuku plaży na piaszczystym dnie, uwaga na pojedyncze skały. Przy plaży jest jedna tawerna. Widok z morza na plażę Agios Dimitrios – białe kamyczki kontrastujące z turkusem wody – to obrazek jak z katalogu.
- Zatoki na zachodnim brzegu (Kalamakia, Megalos Mourtias, itp.) – strona zachodnia jest stroma, ale znajdziemy tam małe kotwicowiska pod klifami. Zatokę Milia wyróżniają białe skały dookoła i brak zabudowań – dziko i pięknie. Z kolei Rousoum Gialos tuż przy Patitiri to zatoczka z plażą i kilkoma tawernami – dobra, jeśli w Patitiri brak miejsca.
Atrakcje i aktywności na Alonnisos
Głównym skarbem Alonnisos jest natura. Wyspa zachęca do pieszych wędrówek – jest tu wiele ścieżek prowadzących przez lasy i gaje oliwne, często kończących się przy uroczych zatoczkach. W wodach parku narodowego można spotkać delfiny, żółwie morskie caretta-caretta, a przy odrobinie szczęścia dostrzec gdzieś wynurzającą się z wody głowę foki-mniszki. Dla turystów zorganizowane są rejsy wycieczkowe z Patitiri, podczas których przewodnicy opowiadają o ekosystemie i historii regionu. Żeglarze mają jednak tę przewagę, że mogą samodzielnie eksplorować okoliczne wyspy w granicach dozwolonych przez przepisy parku (o czym więcej w kolejnym rozdziale). Warto wykorzystać tę okazję i odwiedzić choć jedną z bezludnych wysp:
- Peristera (tuż obok Alonnisos) – ma kilka zatok idealnych na postój, np. Vasiliko czy Peristeri. W wodach przy Peristerze znajduje się podwodne muzeum – starożytny wrak statku z amforami, udostępniony dla nurków.
- Kyra Panagia (10 Mm na północ od Alonnisos) – duża bezludna wyspa z dwoma świetnymi kotwicowiskami. Zatoka Planitis na północy Kyra Panagia to naturalny, całkowicie osłonięty „fiord” – wpływa się wąskim wejściem do środka wyspy, gdzie są dwie odnogi zatoki otoczone dziewiczymi wzgórzami. Kotwiczenie w Planitis to niesamowite przeżycie (cisza, gwiazdy, odgłosy natury). Druga zatoka – Agios Petros na południu wyspy – ma maleńki klasztor i jedno domostwo, a woda jest tam szmaragdowa.
- Skantzoura (na wschód od Alonnisos, 10 Mm) – niewielka wyspa, z ruinami klasztoru. Kilka miejsc do kotwiczenia przy dobrej pogodzie. Skantzoura jest odludna i idealna dla szukających absolutnego spokoju.
Na Alonnisos warto również zwiedzić starą Chorę (Chorio) – mimo zniszczeń po trzęsieniu ziemi, odbudowano ją i dziś emanuje tradycyjnym greckim klimatem. Spacer po kamiennych uliczkach Chory, z przystankiem na kawę z widokiem na archipelag, to punkt obowiązkowy. W Chorio działają małe galerie lokalnych artystów i warsztaty rzemieślnicze (np. wyrabiania mydeł oliwnych czy ceramiki).
Gastronomia na Alonnisos
Na Alonnisos, zwłaszcza w Patitiri i Chorio, znajdziemy sympatyczne tawerny serwujące świeże ryby – tu łowi się jedne z najlepszych w Grecji tuńczyków i barweny. Koniecznie trzeba spróbować alonnisos tuna – lokalnego tuńczyka, podawanego np. w sałatkach lub grillowanego. Popularną przekąską są też astakomakaronada – makaron z homarem (homary występują w okolicy). Ceny na wyspie są nieco wyższe niż na lądzie, ale jakość jedzenia z nawiązką to wynagradza. W Steni Vala warto zjeść w tawernie Dimitris – znanej z wyśmienitej ryby w sosie pomidorowym (kakavia).
